พัน จินเหลียน (จีนตัวย่อ: 潘金莲; จีนตัวเต็ม: 潘金蓮; พินอิน: Pān Jīnlián; เวด-ไจลส์: P'an Chin-lien; "ดอกบัวทอง") ตามสำเนียงกลาง หรือ พัวกิมเหลียน ตามสำเนียงฮกเกี้ยน เอกสารไทยบางทีเรียก นางบัวคำ หรือ นางบัวทอง เป็นตัวละครหลักในนวนิยายจีนเรื่อง บุปผาในกุณฑีทอง (金瓶梅) ประพันธ์ขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ช่วงราชวงศ์หมิง และเป็นตัวละครรองในนวนิยายจีนเรื่อง ซ้องกั๋ง (宋江) ประพันธ์ขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 14 ช่วงราชวงศ์ยฺเหวียน เป็นหนึ่งในตัวร้ายที่มีชื่อเสียงที่สุดในวัฒนธรรมจีน จนกลายเป็นตัวอย่างของแม่ยั่วเมือง (femme fatale)[1] ทั้งกลายเป็นเทพีประจำโสเภณีและโรงโสเภณี[2]